Tips voor gips

Mineraal gips

De pijn op de plaats van de operatie, sowieso niet continu of heftig, is inmiddels gedaald tot nul of iets daarboven. Alleen als ik wat met mijn tenen wriemel voel ik de plek. So far, so good; tijd om de aandacht te richten op een zo snel mogelijk herstel, onder behoud van zoveel mogelijk mobiliteit. Having it all, zoals gewoonlijk.

Wat ik om mijn been heb heet gips, maar als ik de informatie op het alwetende internet wik en weeg kom ik tot de conclusie dat het geen gips is maar kunststof: glasfiber of polyester. Giveaway: echt (mineraal) gips doet er 24 uur over om hard te worden. Wat er nu om mijn been zit is in mijn afwezigheid aangebracht, met dat lentegroene laagje eromheen (inmiddels vervuild met blauwe plukjes joggingbroek), en was hard toen ik ermee kennismaakte. Kunststof dus.

Kunstgips

Ik heb verbazend weinig aanwijzingen gekregen over wat te doen en laten zolang ik in deze toestand rondhobbel. Bij het aanbrengen van het eerstehulpgips, vorige week zondag (dat trouwens denk ik wel echt gips was, anders had het niet kunnen afgeven na het douchen, en het duurde ook daadwerkelijk langer tot het droog was), werd me nog toevertrouwd dat ik het niet mocht belasten, dat ik regelmatig met mijn tenen moest blijven wriemelen en tiloefeningen met het been moest doen om de spieren wakker te houden en de doorbloeding te stimuleren. Na de operatie hoegenaamd niets. Was ik 'm misschien al te snel gepeerd?

Mijn dagelijkse tiloefening

Hoe dan ook, nu de pijn dus gezakt is beginnen andere ongemakken merkbaar te worden; zoals het feit dat het gips (zoals ik het toch maar zal blijven noemen, net als iedereen) op bepaalde plekken knelt en aan de randen in m'n scheen en bovenvoet drukt, en dat mijn onderbeen de neiging heeft om in slaap te vallen. Vanochtend Meiele aan de lijn gehad, vrouw van de skivakantieorganiserende Zwitserse Erik, die een jaar geleden een veel akeligere blessure (breuk) aan haar been had met een nog veel langere herstelperiode; van haar wat tips opgedaan over been omhoog houden (achteraf door het alwetende internet bevestigd) die vermoedelijk tot de standaard-instructieset van elk ziekenhuis behoren, zelfs het ZGT, maar waaraan men mij niet deelachtig gemaakt heeft (tenminste niet in bewuste toestand) en waaraan ik me totnutoe ook absoluut niet gehouden heb.

Tip van Meiele: been hoog houden bij het zitten

Conclusies: (1) snel weer de gipskamer opzoeken, als dit zo blijft zitten ken ik mijn been over twee weken niet terug; (2) manieren vinden om stationair mijn voet hoger te houden, zonder andere houdingsproblemen te veroorzaken - zoals voortdurend met gedraaid bovenlichaam zitten (mij destijds voorgehouden als een van de mogelijke veroorzakers van mijn hernia, nu zo'n 10 jaar geleden).

Als ik dan toch weer op die gipskamer ben zal ik me eens impopulair maken door te vragen waarom de skischoenoplossing nog niet tot hier doorgedrongen is. Zal wel een kostenverhaal zijn - met "nog onbewezen werking" hoeven ze niet aan te komen, als het in Zwitserland gemeengoed is werkt het in Nederland zéker. Of wie weet zeggen ze: o, had u dat liever gehad? Daar hebben we er nog wel wat van in de kast liggen, zoekt u er maar eentje uit. (Sure.)